Ten artykuł ukazał się wcześniej na Nieuwsblad Transport.nl: Zasady dotyczące oddelegowania w transporcie drogowym - część 2.
Wcześniej napisałem artykuł o nowych zasadach Pakietu Mobilności, które dotyczą delegowania kierowców. Skupiłem się w nim głównie na kwestii tego, jakie dokładnie formy oddelegowania istnieją i jakie zasady mają do nich zastosowanie. Różne formy oddelegowania to: czyste oddelegowanie, oddelegowanie wewnątrz firmy i zatrudnienie tymczasowe. Artykuł ten można znaleźć tutaj.
W tym artykule zbadam formę czystego oddelegowania i jakie zasady oddelegowania mają do niego zastosowanie. Czyste oddelegowanie obejmuje wykonanie zlecenia transportowego dla klienta. Może to być dla bezpośredniego zleceniodawcy ładunku, ale także jako podprzewoźnik dla innej firmy transportowej (zlecenie czarterowe). Następujące formy transportu są/nie są objęte zasadami delegowania:
- Transport dwustronny nie jest delegowany;
- Transport tranzytowy w innym stanie nie jest księgowany;
- Podróż, która jest częścią transportu kombinowanego, nie jest delegowaniem, pod warunkiem, że sama podróż jest dwustronna (patrz podsekcja 1).
- Transport kabotażowy jest zawsze oddelegowaniem.
- Niestacjonarny transport międzynarodowy (transport cross-trade) jest księgowany.
Ale co to dokładnie oznacza? Kiedy firma transportowa powinna płacić swoim kierowcom różne wynagrodzenia, jeśli płace w innych krajach są wyższe niż w jej kraju? I w jaki sposób wynagrodzenie to powinno być obliczane (za kraj, za dzień, za godzinę, za kilometr)? Istnieje wiele różnych opcji i mogę sobie wyobrazić, że firmy czasami nie potrafią dostrzec drzew na drzewach lub nie wiedzą, od czego zacząć wdrażanie tych nowych zasad w swojej organizacji.
Należy zauważyć, że niestety nadal istnieje duża niepewność co do stosowania tych nowych przepisów, a Holandia i wiele innych krajów UE nadal nie dokonało transpozycji przepisów dyrektywy dotyczącej delegowania pracowników w transporcie do ustawodawstwa krajowego. Komisja Europejska przedstawiła jednak wyjaśnienie dotyczące stosowania nowych zasad delegowania. Wyjaśnię te zasady na kilku praktycznych przykładach.
Transport dwustronny
Ten prosty dwustronny transport nie jest delegowaniem, jest dość łatwy do naśladowania. Transport jest ładowany we własnym kraju, rozładowywany w innym kraju, gdzie jest ponownie ładowany na drogę powrotną do domu. Dziecko może zrobić pranie. Ale co się dzieje, gdy nie ma pełnych ładunków i istnieje wiele adresów rozładunku w wielu krajach?
Kierowca holenderskiej firmy transportowej ładuje swoją ciężarówkę w Amsterdamie. Po drodze rozładowuje kilka palet w Niemczech, kilka palet w Danii i ostatnią część do miejsca docelowego w Norwegii.
Ponownie, w tym przypadku nie ma delegowania. Zakłada się, że w ramach jednej podróży wykonywanych jest wiele operacji dwustronnych. Warunkiem jest dostępność oddzielnego konosamentu dla wszystkich operacji dwustronnych. Również w podróży powrotnej załadunek jest dozwolony w trzech różnych lokalizacjach, a rozładunek w kraju macierzystym bez delegowania.
Transport międzygałęziowy
Jeśli więc dozwolonych jest wiele zleceń transportowych w ramach jednej podróży (z kraju do innego kraju i z powrotem), co się stanie, jeśli jedno z tych zleceń nie jest dwustronne, ale jest zleceniem cross-trade?
Kierowca polskiej firmy transportowej ładuje swoją ciężarówkę w Polsce na wyjazd do Niemiec, gdzie jest ona w pełni rozładowywana. W Niemczech ciężarówka jest ponownie w pełni załadowana, aby następnie wyruszyć do Holandii, gdzie jest ponownie w pełni rozładowana. Na koniec ciężarówka jest ładowana w Holandii i wraca do Polski, gdzie jest ponownie rozładowywana.
Pierwsze i ostatnie zlecenie transportowe dla tego kierowcy są dwustronne, więc nie ma oddelegowania. Podróż pomiędzy Niemcami a Holandią jest transportem międzygałęziowym, który obejmuje oddelegowanie.
Jeden wyjątek
Istnieje od tego jeden wyjątek, a mianowicie sytuacja, w której w ramach podróży dwustronnej dodawana jest tak zwana zwolniona działalność cross-trade. Kierowca może to zrobić raz w podróży tam i raz w podróży powrotnej. Jeśli nie skorzysta z niej w drodze powrotnej, może to zrobić dwukrotnie w drodze powrotnej. Warunkiem jest to, że ładunek nie może być załadowany i rozładowany w tym samym kraju. W powyższym przykładzie polskiego kierowcy wyglądałoby to następująco:
Kierowca polskiej firmy transportowej ładuje połowę swojej ciężarówki w Polsce ładunkiem do miejsca docelowego w Holandii. W Niemczech ładuje się do miejsca docelowego w Belgii, do którego kierowca jedzie bezpośrednio i natychmiast rozładowuje towary, które zostały załadowane jako ostatnie. Następnie jedzie do Holandii, gdzie również rozładowuje swój pierwotny ładunek, który znajdował się w jego ciężarówce od początku podróży.
Kabotaż
W przypadku zleceń kabotażowych nie ma wyjątków, dla tych transportów zawsze istnieje delegowanie, nawet jeśli są one częścią pierwotnej podróży dwustronnej. Nie ma znaczenia, czy jest to ładunek pełny, czy częściowy. Gdy ładunek jest ładowany w kraju innym niż kraj macierzysty, a także rozładowywany w tym innym kraju, zawsze występuje oddelegowanie.
Jak można sobie wyobrazić, istnieje niezliczona liczba różnych rodzajów zadań transportowych, które mogą mieć miejsce oprócz tych przykładów. I oczywiście nigdy nie jest to tak proste, jak przedstawiono w tych przykładach. Nie jest więc łatwo, gdy kierowca jest z dala od domu przez trzy tygodnie, określić, które zlecenia są dwustronne, które są cross-trade i które ładunki są ładowane i rozładowywane w tym samym kraju. Dlatego zalecam wszystkim firmom transportowym, aby zaczęły od wyznaczenia wspólnych tras w ramach swojej firmy. To krok pierwszy.
Ale to jeszcze nie wszystko. Krok 2 polega na dokładnym określeniu, które warunki pracy w danym kraju mają zastosowanie do danej części podróży. Ponieważ, jak niewątpliwie wywnioskowałeś podczas czytania tego artykułu, system ten może prowadzić do oddelegowania kierowcy do wielu różnych krajów europejskich w ciągu jednego miesiąca lub okresu. Jak sobie z tym poradzić, opowiem w przyszłym miesiącu.
